No worries mate!

Hallo allemaal! 

Inmiddels zijn we bijna negen weken van huis! De tijd vliegt voor ons voorbij. We zijn inmiddels in 3 verschillende landen geweest. Omdat we de meeste tijd in Australië doorbrengen schrijven we hierover onze blog.

Start van de reis
Op 15 augustus vlogen we vanaf Singapore naar Cairns in Australië. We hebben voor de stad Cairns gekozen omdat het hier al zomer was. De seizoenen zijn tegenovergesteld. Dus zomer in Nederland betekent winter in Australië. Gelukkig is Australia ongeveer 185x zo groot als Nederland en vind je dus plekken waar het prachtig weer is, bijvoorbeeld Cairns. 

Nadat we geland waren gingen we door de douane. We keken beide uit naar een stempel in ons paspoort van Australië, maar helaas in dit digitale tijdperk is dat niet meer nodig. De gratis shuttle van het hostel bracht ons ter plaatse. Nadat we waren aangekomen besloten we eerst een aantal administratieve zaken te regelen. We hebben de eerste dag een Australische bankrekening geopend en een Australische prepaid simkaart gekocht.

In de dagen daarna zijn we op zoek gegaan naar een geschikte auto. We hebben meerdere auto’s bekeken, maar uiteindelijk hebben we gekozen voor een Mitsubishi Pajero 4WD met rooftoptent. (tent op het dak). De auto hebben we eerst laten keuren, hier kwamen geen grote bijzonderheden uit. Daarna de administratieve rompslomp op orde maken en we konden starten met de roadtrip!

In de tussentijd hebben we gedoken op het Great Barrier Reef (GBR). Dit bucketlist item stond al langere tijd op ons verlanglijstje. We hebben in totaal 3 duiken gemaakt. Tijdens de eerste duik hebben we een anderhalve meter lange wit punt rif haai gezien. We hebben ontzettend veel verschillende vissen gezien, maar toch kon je ook zien dat het GBR is aangetast. Desondanks is het een prachtige ervaring!

We hebben eerst ‘geproefkampeerd’ in het Daintree Forest. Dit is een regenwoud ongeveer 200 km ten noorden van Cairns. Het is het oudste regenwoud ter wereld! Nadat we waren aangekomen op de camping moesten we de rooftoptent voor de eerste keer uitvouwen, dit is de eerste keer gemakkelijker gezegd dan gedaan. Uiteindelijk is het gelukt en konden we voldaan van onze eerste nachtje boven op de auto genieten. We leerden in de avond twee Australiërs kennen en zij tipten ons een onontdekt plaatsje door voor een gratis overnachting. Helaas liet dag 2 onze accu ons in de steek. Een dikke 200 dollar verder, maar we konden onze weg vervolgen. We hebben de rest van de dag rondgereden in het nationale park. In de namiddag zijn we vertrokken naar de getipte plek. Eenmaal aangekomen kampeerden we gratis op een niemands plek met een pracht uitzicht op zee. Aussies bedankt!

Outback – Red Centre Australië
Townsville is voor ons het verstrekpunt naar het Red Centre, de ongelofelijke, uitgestrekte, ‘Outback’, het hart van Australië. We wilden graag naar het Red Centre om enerzijds zelf te ervaren hoe groot en uitgestrekt Australië is en anderzijds om Ayers Rock – Uluru te bezoeken.

Ons doel was om de heilige rots van de Aboriginals te bezoeken. Nadat we Townsville uitreden werden we al vrij snel verrast door de enorme uitgestrekte landschappen van de ‘Outback’. Waar Martine dacht ‘heus nog wel ergens boodschappen te kunnen doen’ reden we honderden kilometers met werkelijk helemaal niks (op de dode kangoeroes op de weg na dan). Gelukkig hebben we een grote tank (120L). Via Alice Springs reden we naar deze majestueuze rots. De rots is 348 meter hoog, 1,9 KM wijd en heeft een omtrek van 9.4 KM. We hebben de zonsondergang bij de rots bekeken en we hebben ons verdiept in de cultuur van de Aboriginals. Zij leven voornamelijk in de ‘Outback’ en zij zijn jarenlang wreed behandeld door de blanke inwoners (iets waar de Australiërs liever niet over praten). Nog steeds is er sprake van discriminatie. In Alice Springs hebben wij veel dronken, schreeuwende Aboriginals gezien. Al snel leerden wij dat maar een kleine groep Aboriginals is, die de reputatie eigenlijk verpesten voor de rest. Aboriginals hebben speciale rechten (betere) in Australië en hoeven niet op straat te leven, volgens (witte) Aussies is het hun eigen keuze.

Na ons bezoek aan Uluru zijn we doorgereden naar de Kings Canyon. Een prachtig natuurpark! Hier hebben we een twee uur durende wandeling gedaan. Bovenaan de canyon stonden we plotseling oog in oog met een 2 meter hoge (levende) kangoeroe. Een bijzondere ervaring! Na de wandeling zijn we het eerste stuk via een niet geasfalteerde weg op zoek gegaan naar een gratis camping. Hier kwamen we Curly en Pat tegen. Twee gepensioneerde aussies die van plan zijn de komende 10 jaar te gaan reizen in hun auto. Na een gezellige avond is het tijd om onder een indrukwekkende sterrenhemel in slaap te vallen.

De volgende morgen vroeg hebben we onze reis via de niet geasfalteerde weg vervolgd. Na een kilometer of 20 komen we aan bij een auto die compleet verwoest is door een ongeluk. De auto lag op de kop en de bijrijder zat klem in de auto. Helaas is er in de outback geen telefoonservice, waardoor het lastig is om hulp te krijgen. Een Australiër is bij de 3 inzittenden gebleven en wij zijn op zoek gegaan naar iemand met signaal. Uiteindelijk kon via een trucker hulp worden gezocht. Deze hulp liet lang op zich wachten in verband met de slechte weg condities en de afgelegen plek. Na twee uren was de Israëlische jongen nog niet uit zijn benaderde positie gehaald. Uiteindelijk werd ons gevraagd door de hulpdiensten om weg te gaan, dus we weten niet hoe het is afgelopen. Wij hebben onze reis desgevraagd vervolgd en hebben samen met een ander Nederlands stel nabij Alice Springs geslapen. De volgende dag hebben we nog een bezoek gebracht aan de Royal Flying Doctors Service.

Na Alice Springs zijn we vertrokken richting Mataranka. Hier hebben we gezwommen in een hotspring en de dag erna zijn we doorgereden richting Katherine. Katherine is een behoorlijke stad, waar we onze voorraden weer up tot date hebben gebracht. Nadat we weer volledig waren bevoorraad zijn we vertrokken naar het nationale park Kakadu.

We ontmoeten een Belgisch en een Australisch koppel waarmee we 5 dagen hebben gereisd. De Belg was chef van beroep en kookte elke avond de lekkerste maaltijden. Na de maaltijd zaten we tot ’s Avonds laat bij het kampvuur. In Kakadu hebben we ontzettend veel gewandeld en gezwommen tussen de mooiste watervallen.

Het is een prachtig park, weliswaar vol met krokodillen. Aussies maken onderscheid tussen ‘Salties’ en ‘Freshies’, waarbij je voor ‘Freshies’ NIET bang hoeft te zijn. In de praktijd betekent dit dat zij ook zwemmen in kreken, meren of poelen waar ook ‘Freshies’ verblijven. Enigszins overmoedig hebben wij dit ook gedaan…In het kader van ‘als die Aussies het doen, zal het vast wel kunnen’, hebben we in onbekende wateren gezwommen en zijn we van de hoogste rotsen gesprongen. Ook hebben we hier onze eerste echte 4WD tracks gereden, door het water, door zand en over rotsen. Na een prachtige week hebben we onze reis voortgezet naar Darwin.

Deze stad vernoemd naar Charles Darwin is de uitvalbasis voor een aantal dagen. Hier hebben onze kleren en de auto gewassen. De auto zal zowel binnen als van buiten onder het rode stof. Helaas lekt onze auto olie en hebben we de auto moeten laten repareren voor een flinke smak geld. Na het afrekenen reden we weg en na nog geen 20 meter hoorden we ontzettend harde klappen onder de motorkap. De auto is weer teruggebracht en het heeft ons opnieuw geld gekost. Mochten jullie ons financieel willen steunen en ons van de instant noodles af willen helpen, geven wij met liefde ons Australische rekeningnummer door ;).

We hebben inmiddels een dikke 7000 km afgelegd in korte tijd. We hebben ontzettend veel gezien (en getankt). Helaas is onze auto allesbehalve zuinig, hij rijdt 1 op 7/8, dus zijn we veel geld kwijt aan benzine. In Australië rijden ze links. De afstanden in Australië zijn enorm en daarom reden we in de ‘Outback’ gemiddeld 500 kilometer per dag. Een afstand waarin je door heel Nederland kunt rijden, maar voor Aussies normaal is. Kilometers, kilometers en kilometers met helemaal niks, waarbij je maar hoopt dat de auto blijft rijden. Onderweg kom je af en toe gigantische vrachtwagens (road trains) tegen. De grootste variant die we hebben gezien is meer dan 50 meter. (2x de lengte van een Nederlandse vrachtwagen + 4 trailers).

We vermaken ons prima en raken steeds meer gewend om te kamperen. De Aussies zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Het begint inmiddels te wennen dat we door vreemden worden aangesproken als: 'G'day mate, how are you' ?, 'How is it buddy'? 'How is it sweetie/love'?

We ontmoeten heel veel mensen die ook net als ons door Australië reizen. Leuk om ervaringen en tips uit te wisselen en de avonden samen door te brengen.

Hoewel we van plan waren de oostkust te doen, hebben we onze plannen gewijzigd. We gaan de westkust van Australië ontdekken. We hebben hiervoor gekozen omdat de westkust minder toeristisch is en qua natuur mooier schijnt te zijn. Samen met het eerdergenoemde Nederlandse stel hebben we research gedaan naar de hoogtepunten op de westkust en deze gemarkeerd op onze route. Dit beloven weer fantastische avonturen te worden en hier kijken we dan ook ontzettend naar uit! In oktober worden we ook nog eens vergezeld door Ferda (zus Martine) en Peter (haar vriend) voor een tiental dagen, wat de avonturen alleen maar mooier zal maken.

Het enige vervelende is dat het leven in Australië duurder is dan we hadden ingeschat (en Martine dus niet mag shoppen). Maar zoals de Aussies hier zeggen: no worries mate!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!